Geel

“Doe maar die glimmende gele”

Toen de nagellak, bij de pedicure, op mijn nagels verscheen, verschoot ik van kleur. Was dat nou goud?

Kerstmis was allang voorbij. Vanwaar deze keuze?

Was het doordat ik geobsedeerd was geraakt door de Gouden Eeuw de laatste tijd?

Voor mijn nieuwe verhalenwandeling heb ik mij gestort op de schilder Saenredam. Hij was in zijn tijd een gewaardeerd schilder. Een schilder uit de Gouden Eeuw die nu nog geroemd wordt. Overal ter wereld.

Ik wilde meer over de Gouden Eeuw weten toen ik bezig was met het schrijven van mijn verhaal over hem. Een bezoek aan een typisch Amsterdams grachtenpand stond hoog op mijn lijst.

In de kerstvakantie rende ik op mijn zwarte Doctor Martins richting museum van Loon. Daar zou een rondleiding worden gedaan door de Vrije Academie. Het huis ligt aan de Herengracht nummer 672. Vanaf nummer 1 is dat een behoorlijk stuk lopen. Zeker als je smartphone eerst 11 minuten aangeeft voor… met de auto, terwijl je lopend bent…

Net op tijd arriveerde ik voor de start. Ik hoorde van alles over de gouden generatie in de gouden bocht. Het fenomeen bocht had ik daarvoor aan den lijve mogen ervaren. Er leek wel geen eind aan die bocht te komen tijdens het nummerplaatjes tellen.

Aan de Gouden Eeuw kwam echter wel een eind. De erfenis aan schilderijen is enorm. Het Mauritshuis in Den Haag is een prettige plek om dat te bewonderen. Naast het pareltje van Vermeer hangt daar ook de Haarlemse schilder Saenredam.

Hij betovert mij door de leegte in zijn schilderijen. Het werkt nogal geestelijk verruimend. Geel is de kleur die overheerst. Het geeft iets sereen.

Heb ik daarom ook voor die goudgele nagellak gekozen?

Afbeelding in tekst: Pieter Jansz Saenredam Interieur van de Nieuwe Kerk te Haarlem
Afbeelding bovenin: Sint Laurenskerk in Alkmaar