Magie
‘Die zwarte mantel vind ik creepy’, werd er gefluisterd.
Vervolgens: ‘Ze lijkt wel een heks!’
Kijk, dat is nou eens goed een klaslokaal binnenstappen. Van zulke complimenten word ik blij. Althans ik vat het op als een mooie beschrijving passend bij de setting. Er is mij gevraagd om een verhaal te vertellen ter verdieping van het thema dag en nacht oftewel licht en donker. Na een oriënterend gesprek met de IPC – coördinator worden we het eens over het verhaal over de Selkie.
Een Selkie wordt 2x per jaar mens en de rest van het jaar plonst het rond als een zeehond. De Selkie transformeert tijdelijk tot mens tijdens midzomernacht en midwinternacht. Met name in Schotland is dit mysterieuze wezen bekend.
De leerlingen luisteren geboeid naar het verhaal in de kring. Ik neem even plaats aan een tafel en verbeeld ‘de slechterik’. Ik benoem zijn ‘creepy’ mantel. Heel even maak ik oogcontact met de leerling die dat bij binnenkomst opmerkte over mijn gewaad. Hij lacht en kijkt met de blik: Zie je wel!
Na afloop heb ik een fijn nagesprek met een van de leerkrachten. Zij merkt op:
‘Deze juffen houden van magie!’
Wat heerlijk om in zo’n rol een klaslokaal binnen te stappen. Zo anders toen ik eind jaren 80 een onbekende groep binnentrad om te vragen of iemand mijn fiets sleuteltje had gevonden. De jongere schoolkids gniffelden om mijn met zorg uitgekozen Gothic outfit. De geschiedenisleraar riep de leerlingen tot de orde om hen erop te wijzen dat ik al in de eindexamenklas zat! Respect graag!
Nog steeds bedank ik mijn docent daarvoor in gedachten. Tegenwoordig loop ik met een heel ander doel een ruimte binnen.
Ik wil een verhaal kwijt. Laten we met elkaar magie beleven en maken.
That’s the key! Heb ik toch mijn sleutel gevonden🙂
Foto bovenin op Shetland genomen. Schotland is het gebied van de Selkies.
Hieronder een creepy foto tijdens Halloween. Met zwarte mantel.