premiere

Mijn nichtje vroeg of het allemaal echt gebeurd was. Zij vroeg dit na de premiere van de verhalenwandeling in het stadspark De Haarlemmerhout. Ik voelde direct de druk van 3 rollen: tante Monique, pedagoog Monique en storyteller Monique.

Gisteravond op Tweede Kerstdag stonden de lantaarns klaar op het terras van eethuis Nurks. Een ontzettende fijne groep mensen mocht ik door De Hout rondleiden. Ik bereidde de mensen voor, om de schimmen van Bilderdijk te gaan ontmoeten. Op verschillende locaties vertelde ik over de personages die Bilderdijk zag ronddolen ’s nachts in De Hout. Zijn laatste jaren ( hij stierf in 1831 ) bracht hij door in Haarlem. In die jaren gebruikte hij ongelooflijk veel opiumpillen om zijn verdriet en pijn te stillen. Door die pillen ging hij dermate hallucineren dat hij ze daadwerkelijk zag vliegen. Na het lezen van het boek ” de gefnuikte arend ”  geschreven door Rick Honings en Peter van Zonneveld gaf mij dit vele mogelijkheden voor mijn wandeling.

De Haarlemmerhout herbergt enorm veel verhalen. De winterse avonden geven nog eens dat extra zetje aan een personage of een verhaal waardoor gebeurtenissen indringeder binnenkomen. De luisteraars maakten gisteren kennis met vrouwen die Bilderdijk verachtte en bewonderde. Ook een personage van de Hildebrand fontein mocht niet ontbreken.

Voordat ik deze wandeling gisteren acte de présence gaf, had ik het geluk dat een zeer ervaren verteller mijn script wilde lezen. Een paar weken terug ging ik met het hart in de keel de verhalen presenteren aan toneel- en vertelvrienden. Met dankbare knikkende knietjes nam ik hun aanbevelingen en complimenten in ontvangst.

Voordat de luisteraars en ik gisteren op pad gingen, kwam er een politiebusje patrouilleren. Dat gaf direct al een schimmig gevoel:) Het werd geen legendarisch moment waarin ik afgevoerd werd vanwege verstoring van de openbare orde.

Vanmorgen werd ik wakker en vroeg aan me zelf: is de premiere al echt geweest? Is het echt gebeurd?

Ja! Dit antwoord ik als Monique:)