Schattig

De spreker had het gezegd. Was het een slip of the tongue? Of was het een poging om in het gevlei te komen, van de groep waar hij voor sprak?

Door P. was ik meegenomen naar een lezing. Ik bevond mij in het gezelschap van ondernemers die verbinding willen maken met de maatschappij. Zij hadden een gastspreker uitgenodigd. Hij kwam vertellen over zijn boek. Dit boek legt o.a. de werking van de hersens uit op negativiteit (heel kort gezegd).

De spreker vertelde, op een gegeven moment, dat hij op gesprek ging voor zijn kind op de basisschool. Bijna ingeslikt meldde hij:

“Schattige mensen, hoor…”

Ging dit daadwerkelijk over leerkrachten? Wat maakt leerkrachten in zijn ogen schattig? Waarvoor schattig?

In diezelfde week vroeg mijn stagiair om haar vertelling voor de klas te beoordelen. Als verhalenverteller doe ik dat graag. Zij had een verhaal verteld met allerlei dieren daarin. Aan het eind van het verhaal gaf zij de leerlingen de opdracht, om hun favoriete dier uit het verhaal te tekenen. Dat laatste wilde ze ook schriftelijk toegelicht krijgen op hetzelfde blad.

Na afloop van de les gaf ik haar mee, dat bij het vertellen van een verhaal, het een kracht is om beelden op te roepen bij de luisteraar. Oftewel verbeeldingskracht. Hoe ziet het dier eruit? Welke kleuren? Heeft het een vacht? Wat eet het? Hoe ziet de leefomgeving eruit? Heeft het vijanden?

Voordat ik naar huis ging, liep ik langs de tekeningen.
Boven een getekende koala had een kind geschreven: omdat ie schattig is.

Later las ik dat deze schattigheid (hoge aaibaarheidsfactor) ingezet werd in de 20ste eeuw, om de koala tegen uitsterven te beschermen. Het heeft geholpen. De aantallen nemen toe.

Het komt wel goed met het tekort aan leerkrachten, bedoelde de spreker vast.

…

Foto in de balk: Hart voor dieren