Verleidelijke Vaandeldrager
De leerkracht ging direct aan, bij de uitleg over de vaandeldrager, geschilderd door Frans Hals. Samen met haar leerlingen zaten we op het tapijt van de Schutterszaal in het Frans Hals Museum. En zoals de naam het al verklapt, hier hangen dus allemaal schuttersstukken.
Deze stadspolitie had in hun midden een vaandeldrager. Vaak een ongetrouwde aantrekkelijke jongeman die voor in de linie liep. Met de klas verplaatsten we ons naar een volgend schuttersstuk, aan de andere kant van de zaal.
Ook daar stond zo’n galante jongeling met zijn vaandel op het verfdoek. We liepen rustig naar het volgende onderdeel van de rondleiding. Ik draaide me om om te zien of ik iedereen bij me had. Op mijn netvlies stond de juf vlak naast het enorme schuttersdoek te springen met haar vinger wijzend naar…
Ze zei hoorbaar tegen een begeleidende ouder: ‘Kijk, dit is de vaandeldrager!’
Haar lokken dansten op en neer, terwijl ze opgewonden naast het stuk stond te deinzen.
Ik riep ingehouden: ‘Mevrouw, u komt nu wel heel dichtbij. Wilt u daarmee stoppen!’
Zonder een woord te zeggen, liep ze achter haar groep aan. Had ik haar uit dromenland gehaald en weer terug in de realiteit gebracht? Dat is wat kunst met je kan doen. Je wordt zo enthousiast dat je tijd en ruimte vergeet. De juf bevond zich plots weer in de 21ste eeuw.
Is dat een teleurstelling? Welnee! Straks midden in de zomervakantie zal ze de vaandeldrager van deze tijd voorbij zien gaan. Al naar gelang van de situatie zal ze dan hopelijk niet te horen krijgen:
‘Mevrouw, u komt nu wel heel dichtbij. Wilt u daarmee stoppen?!’
Nu in deze tijd, zo’n kleine 4 eeuwen later, loopt ze wellicht wel zelf voorop in de linie. Dat is dan het mooie van deze hedendaagse realiteit hier.
Feestmaal van de officieren van de Cluveniersschutterij – Frans Hals 1627
