Wijs

Dit jaar mag ik weer vertellen op het Zwolle Unlimited Festival.
Het is met dezelfde groep fijne mensen als vorig jaar. Onze raamvertelling zal worden opgevrolijkt door een muzikant.
Het thema is dit jaar: moederland. Het sprookje wat ik ga vertellen heeft niets met mijn herkomst te maken. Het is een verhaal uit IJsland. Waarom dan toch IJsland?

In 2012 ontmoette ik twee IJslandse dames tijdens een cursus in Wales. De wandelweek langs de kust, georganiseerd door the International School of Storytelling, werd naast vertellen ingevuld met zingen. Mijn moeder zei altijd dat ze geen wijs kon houden. Die week werd bevestigd dat dit ook voor mij geldt.

Door de cursisten uit IJsland nam mij fascinatie voor dit extreme land enorm toe.
Vorig jaar, in 2015, liep ik er dan ook samen met mijn man Ronald rond op sneeuwlaarzen. Mijn zangbundel had ik thuis gelaten.

Nabij Reijkjavik namen Ronald en ik deel aan een vertelwandeling van de zus van een van de IJslandse vertelsters die ik in Wales had leren kennen. De vertelling had voornamelijk als thema: the hidden folk. Daarmee worden elven bedoeld.
Toen de reis ons later op ijsverharde wegen naar ” het ” elvendorp had gebracht, was ik om.

De kleutermusical waar ik langgeleden als elfje mocht optreden is een voorproefje geweest.
Ik zal dit keer zonder elfenvleugeltjes optreden. Ik ben op zoek naar iets lichts, luchtigs en zwierigs.
Dit heeft dan toch met moederland te maken. Ik bedoel daar dan met name mijn moeder mee.

Naar mijn beleving ging zij ook licht, luchtig en zwierig met het leven om. Daarin kon zij zeker wijs houden.